4 marca 1945 dowódca samolotu C-47 "Dakota", podporucznik Mazo Isaakowicz po wykonaniu kilku akrobacji nad lotniskiem, odleciał z Ornety w kierunku Insterburga. Po 80 minutach lotu samolot robił się w okolicach Mulden, cała załoga zginęła na miejscu. Wszyscy wcześniej pili alkohol.
Orneta — małe miasteczko na Warmii, nad rzeką Drwęcą, ale jakże interesujące. Latem zjeżdżają tu turyści i malarze. Stare zabytkowe kamieniczki, XIV-wieczny ratusz, gotycka katedra są wdzięcznym obiektem dla mistrzów palety czy właścicieli fotograficznych kamer. Miasto obchodzić będzie swój jubileusz 650-lecia. Posłuchajcie jego ciekawej historii.
Myśl o zorganizowaniu w Ornecie szkoły średniej na poziomie gimnazjum narodziła się wśród pierwszych mieszkańców miasta bardzo wcześnie. Już w kilka miesięcy po zakończeniu wojny, w styczniu 1946r. zawiązał się Komitet Organizacyjny
Orneta w czasach PRL
"Błędów nie popełnia ten tylko, kto nic nie robi" - myśl zapewne sławna, ale i ryzykowna, bo dopuszcza możliwość popełniania błędów i jakby możliwość tę usprawiedliwia. A przecież wiadomo, że istoty rozumne, jakimi są ludzie, niektórych błędów dopuszczać się nie powinny, tym bardziej, gdy jakieś działania są z góry chybione i kosztowne, bo narażają lokalną i ogólnopolską społeczność na duże straty, a przy okazji - zrażają do przedstawicieli władzy, demoralizują, zniechęcają (no bo "i tak nic z tego nie będzie"). Takich błędów, trudnych do zaakceptowanie i zapomnienia popełniono w Ornecie bardzo wiele.
Kilka ciekawostek dotyczących Ornety i okolic pochodzących z archiwalnych numerów Gazety Olsztyńskiej zamieszczanych w rubryce Wiadomości potoczne. Są to dosłowne cytaty, pochodzą z końca XIX i początku XX wieku.
Neogotycki budynek przy ulicy 1 Maja 20 powstał prawdopodobnie na przełomie XIX i XX wieku z przeznaczeniem na sąd. Wskazują na to informacje na temat innych budowli przy ulicy 1 Maja i ulicy Sportowej a powstałych w latach 1905 – 1906.
W związku z szybkim posuwaniem się Rosjan zimą 1945 roku, w Ornecie zrobiło się nerwowo. Myśl o ucieczce zdominowała umysły mieszkańców. Nikt nie wiedział jak się ratować. Tak się złożyło, że prawie każdy musiał martwić się samodzielnie swoim losem. Od jesieni 1944 r. miasto wypełniali uchodźcy ze wschodniej granicy Niemiec, po krótkim odpoczynku kontynuowali podróż na zachód. Wieści przychodzące z linii frontu donosiły, że front wschodni nie jest już w stanie powstrzymać Rosjan, a nasza ojczyzna jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Doświadczyliśmy tego w styczniu 1945 roku.
Kłopoty Zarządu Miejskiego. „Wielkoduszni ludzie" w Samopomocy Chłopskiej. Niesamowity orszak notorycznych pijaków. Pechowe miasto Orneta.
Historia Szkoły Podstawowej w Mingajnach rozpoczyna się w 1947 roku. Początkowo była to niewielka szkoła jednoklasowa. Od roku 1950 podstawówka stała się szkołą siedmioklasową. W dodatku jedną z 8 nowoczesnych szkół działających w rejonie Braniewa.
Po odzyskaniu niepodległości, w Ornecie, tak jak w wielu innych miastach Warmii i Mazur, pracę kulturalno-oświatową i wychowawczą trzeba było zaczynać od zera. Pod koniec 1945 roku Orneta liczyła około 100 mieszkańców polskich, zgrupowanych w 46 rodzinach. W roku następnym w mieście przebywało ponad 2 tysiące osób.
Landwirtschaftliche Haushaltungsschule St. Anna
Szkoła gospodarstwa domowego pod wezwaniem św. Anny w Ornecie została założona w 1890 roku. Powstała z inicjatywy Warmińskiego Związku Gospodarczego. Celem szkoły było przygotowanie dziewcząt do pełnienia zadań w rodzinie, państwie i Kościele.
Biblioteka w Henrykowie została założona w maju 1964 roku jako Gromadzka Biblioteka Publiczna. Powstała ona z inicjatywy Prezydium Rady Nadzorczej w Ornecie oraz Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Braniewie, a także mieszkańców wsi Henrykowo.
