Ten kto mieszkał na Warmii pod koniec lat pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych i miał szczęście widzieć hałaśliwe wędrujące tabory, pamięta tych ludzi emanujących radością życia, sprytem i specyficzną mądrością, przewyższającą często ówczesnych mieszkańców Warmii. Załączamy urywki opowiadania opartego na tych obserwacjach.

 Wspomnienia Edwarda Bernatowicza z m/t Admirał Arciszewski o Warmii. Rejs druga połowa lat 70, opis świąt pierwsza połowa lat 60. Zapraszamy do lektury.

Dostać się do orneckiego ogólniaka to było coś. Jedenastolatka nobilitowała i zobowiązywała. Właściciel czerwonej tarczy szkolnej z napisem „LO” patrzył z wyższością na pospólstwo noszące tarcze techników i zawodówek. Warmińscy rodzice, których dzieci na swych wiejskich cenzurkach legitymowali się słabymi ocenami, nawet nie próbowali wysyłać na egzamin wstępny.

Mając na uwadze mądrość życiową ojca, który mi powtarzał: ,,Synu, nigdy nie pchaj się by być pierwszym, ale też staraj się nie być ostatnim” absolutnie mi nie zależało na tym, by być tak zwanym dobrym uczniem. Bez żadnego wysiłku wpisywałem się w model preferowany przez mego ,,inaczej ambitnego” ojca.

Tablica pamiątkowa w SP2

Czwarta część powieści Stacja Wormditt. 

LO w Ornecie

Prawie w każdym westernie w tle głównej akcji filmu zauważamy postacie, które odzwierciedlają tworzenie się i prawidłowe funkcjonowanie lokalnej społeczności. Burmistrz, szeryf, pastor lub ksiądz i nauczyciel. Kościół i szkoła to dwa elementy, bez których nie mogło właściwie rozwijać się nowo powstające miasteczko na Dzikim Zachodzie.

Moje problemy związane z ortografią narastały. Gdyby wtedy obowiązywały dziś stosowane kryteria, byłbym dzieckiem dotkniętym dysortografią i takim bym prawdopodobnie pozostał na całe życie. Ale na szczęście nie obowiązywały. Byłem tylko tępym matołem, któremu nie wchodziła do głowy ortografia. 

Ostpreußen-Warte

Artykuł z gazety Ostpreußen-Warte opisujący wizytę niemieckich gości w Ornecie. Numer wydany 8 sierpnia 1958 roku. Niemieccy turyści są zdziwieni zaangażowaniem władz Polskich  nazywanych zagraniczną administracją, w ochronę zabytków Ornety. Tłumaczenie zrobione "maszynowo". Proszę brać poprawki na ewentualne błędy. 

Wormditter Kraftverkehr Eduard Ehlert

Historia Wormditter Kraftverkehr - samochodowego imperium Eduarda Ehlerta zaczęła się bardzo skromnie. Jako młody chłopak pokochał mechanikę i pojazdy samochodowe. To uczucie zadecydowało o jego całym życiu zawodowym. Dzięki temu Orneta zyskała prężnie działającą firmę transportową - Wormditter Kraftverkehr. 

Nawet najpiękniejsza bajka kiedyś się kończy, dobiegły też końca moje pierwsze wakacje i trzeba było pożegnać gościnną, czarodziejską ziemię wileńską i jej cudownych mieszkańców.

Trzecia część powieści Stacja Wormditt. 

Po zajęciu przez Rosjan Pomorza, Ornecianie, którym nie udała się ucieczka do Niemiec, wrócili do rodzinnego miasta w liczbie około 700 osób. Traktowanie przez Rosjan było bardzo złe. Szczególnie cierpiały kobiety i dziewczęta. Wielu mężczyzn, kobiet i dziewcząt zostało porwanych przez Rosjan. Jeszcze gorzej było, gdy Polacy zajęli te tereny w połowie lipca.