Ostatni lot z Wormditt pijanego dowódcy C-47

Przyczyną wypadku były bardzo trudne warunki pogodowe oraz skrajnie nieodpowiedzialna postawa pijanego dowódcy samolotu. Co takiego wydarzyło się przed wylotem w Ornecie?

Douglas C-47 z 1. Pułku Lotniczego 10. Dywizji Gwardyjskiego Transportu Lotniczego Cywilnej Floty Powietrznej przyleciał do Ornety z Leningradu. Wykonywał rutynowy lot transportowy. Na pokładzie Dakoty znajdował się personel 227 Dywizji Lotnictwa Szturmowego (277 ШАД). Jednostka ta, stacjonowała wówczas na orneckim lotnisku i miała na wyposażeniu samoloty szturmowe Ił-2. Po wylądowaniu gospodarze z 277 dywizji zaprosili członków załogi na obiad do miasta. Impreza w Ornecie była suto zakrapiana alkoholem. Jak powszechnie wiadomo, Rosjanie w warunkach frontowych nie wylewali za kołnierz. Około godziny 17, po skończonym poczęstunku załoga C-47 udała się na orneckie lotnisko. Planowała wrócić na lotnisko bazowe w Insterburgu (aktualnie Черняховск/Czerniachowsk w Obwodzie Kaliningradzkim).

Świadkowie zeznali że pijany dowódca zaczął się przechwalać umiejętnościami pilotażu przed załogami szturmowców. Około 17:25 Dakota wzbiła się w powietrze, na wysokości około 70 metrów zatoczyła pełne koło nad lotniskiem po czym na pełnym gazie wykonując zwrot bojowy odleciała w kierunku Insterburga. Na lotnisku docelowym panowała tego dnia bardzo zła pogoda. Padał gęsty śnieg a widoczność spadała do 100-150 metrów. Dowódca pułku radiogramem poinformował załogę o paskudnej pogodzie nakazując zawrócić do Ornety

Wracaj do Wormditt, w Insterburgu jest burza

Maszyna jednak kontynuowała lot, podporucznik Mazo Isaakowicz na rozkaz dowódcy nie zareagował. Dowódca pułku następnym radiogramem ponowił rozkaz

Zawróć do Wormditt, zabraniam ci lecieć do Insterburga

Ten rozkaz także został zlekceważony przez załogę C-47. Trzeci radiogram brzmiał:

Kategorycznie zabraniam ci lot do Insterburga, zawróć do Wormditt

Dopiero teraz samolot zawrócił i obrał kurs na Wormditt. Lecąc z prędkością 320 km/h, C-47 wpadł w obfite opady śniegu. Utrzymując bardzo niski pułap, nagle samolot znalazł się nad samym lasem. Prawym skrzydłem uderzył wierzchołki dwóch jodeł. Po przelocie 740 metrów od miejsca pierwszego uderzenia, 3 kilometry na północ od Mulden (obecnie Перевалово/Perewalowo), samolot pod kątem 45° spadł na stosy drewna opałowego i zapalił się. Była godzina 18:45.

REKLAMA

Szczątki maszyny zostały odnalezione dopiero 3 dni później. Komisja do spraw wypadków lotniczych ustaliła że główną przyczyną rozbicia samolotu była karygodna postawa 27 letniego podporucznika Mazo Isaakowicza i bardzo złe warunki atmosferyczne. Śledztwo wykazało również liczne zaniedbania jednostki w temacie pracy edukacyjnej i słabej dyscypliny w wykonywaniu instrukcji obsługi naziemnej lotniska. Ustalono także że dowódca samolotu także wcześniej zażywał alkoholu przed lotami.

Tym bardziej dziwi fakt że Issakowicz został 4 października 1944 roku odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy

Pełna załoga feralnego lotu

• Dowódca statku - podporucznik  Mazo Jakow Isaakovich (гвардии младший лейтенант Мазо Яков Исаакович)
• Drugi pilot - kapitan Vetchinkin Ivan Makarovich (капитан Ветчинкин Иван Макарович)
• Nawigator - młodszy porucznik Demus Nikołaj Pietrowicz (гвардии младший лейтенант Демус Николай Петрович)
• Mechanik lotniczy - młodszy porucznik Płodukhin Nikołaj Aleksandrowicz (гвардии младший лейтенант Плодухин Николай Александрович)
• Operator -  sierżant Traulkin Iwan Wasiljewicz ( гвардии сержант Траулькин Иван Васильевич)

Samolot C-47 numerze rejestracyjnym СССР-Л915/ZSRR-L915 wylatał tylko 793 godziny.

Na zdjęciach dokumenty potwierdzające że Issakowicz został 4 października 1944 roku odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy

{rfbcomment}100%{end-rfbcomment}