Die Landwirtschaftliche Haushalttungsschule St. Anny( Szkoła Rolnicza Gospodarstwa Domowego)
Szkoła Rolnicza Gspodarstwa Domowego jest członkiem Warmińskiego Stowarzyszenia Rolników, którego liderzy potrafili docenić znaczenie pracy rolników i ich różnych zadań, dlatego też już na wczesnym etapie domagali się solidnego wykształcenia zawodowego dla kobiet wiejskich.
Ponieważ w latach poprzedzających pierwszą wojnę światową nie istniały tego rodzaju publiczne placówki edukacyjne, Związek Rolniczy uciekł się do samopomocy i poprosił Katharinenschwerstern (Siostry z Zakonu Św. Katarzyny) o przyjęcie tego nowego zadania edukacyjnego i szkoleniowego.
Siostra Magdalena Warmke, dyrektorka Szkoły Ekonomii Domowej w latach od 1921 r. do jej końca w 1939 r., przedstawiła raport o rozwoju tej placówki edukacyjnej w Wormditt na uroczystości, którą zorganizował w 1932r Ermlandische Bauernverein (Związek Rolników na Warmii).
Szkołę umieszczono w środkowej części niedawno zbudowanego Szpitala Miejskiego Św. Anny ( schodki z balustradą, a nad nimi widać ślady napisu).
3 marca 1890 roku mogła zostać otwarta planowana szkoła z 21 uczennicami. Cztery siostry udzielały lekcji z przedmiotów zawodowych, lekcje religii prowadził kapłan. Opłata szkolna wynosiła 300 marek za cały kurs, który trwał jeden rok.
Program nauczania
Lekcje zawierały część praktyczną i teoretyczną.
Zajęcia praktyczne odbywały się prawdopodobnie przy obsłudze szpitala.
Praca praktyczna obejmowała:
Gotowanie
Pieczenie chleba i ciasta
Produkcja win owocowych i soków owocowych
Produkcja sera
Konserwacja owoców i warzyw
Utrzymanie czystości
Opieka zdrowotna
Nakrycie stołu i podawanie
Szycie i pranie odzieży
Mycie, maglowanie, prasowanie
Uprawa warzyw I owoców.
Lekcje teoretyczne zostały podzielone na następujące obszary:
Religia
Prace domowe (w tym pielęgnacja i hodowla zwierząt domowych, hodowla bydła mlecznego, ogrodnictwo, gospodarowanie, konserwacja mebli, pranie)
Przepisy kulinarne I piekarnicze.
Korespondencja urzędowa i prywatna
Praktyczna arytmetyka, księgowość rolnicza
Zdrowie
Śpiewanie
Prace ręczne
Natomiast nauczanie języków obcych, gra na pianinie, malarstwo, garncarstwo i rzeźba były na zamówienie i za specjalną opłatą.
Liczba uczennic stopniowo rosła i w ciągu pierwszych dziesięciu lat istnienia szkoły pozostawała na poziomie 30 i 40 rocznie, ale kiedy na przełomie wieków liczba uczennic wzrosła do ponad 50, coraz pilniejsze stawało się zapotrzebowanie na większe pomieszczenie.
W związku z tym kierownictwo zdecydowało o wybudowaniu dodatkowych pomieszczeń (prawdopodobie jest to niższy budynek przy skarpie)
Zgodnie z nowymi potrzebami, liczba sióstr nauczycielek została zwiększona do siedmiu.
Szkoła cieszyła się doskonała opinią i w ciągu prawie 50 lat istnienia ukońcyło ją około 2500 dziewcząt z okolicznych miejscowości.
Taka uwaga, w tamtym czasie siostry z zakonu św. Katarzyny były niezastąpione.
