TEMAT:

W związku że jest to mój pierwszy post po zalogowaniu się na forum, pragnę serdecznie powitać wszystkich użytkowników.

Ze względu na me zainteresowania pragnę użytkownikom forum przybliżyć wydarzenie jakie miało miejsce w dniu 5 czerwca 1807 r. w najbliższym sąsiedztwie Ornety. Jest to bitwa w Lemitach (Lemitten).
Warto tu wspomnieć ze rzeka Pasłęka nie tylko w 1945 roku była linią frontu ale i również w 1807r, gdy rozdzielała wojska Francuskie i Rosyjsko-Pruskie (wówczas nawet dłużej bo od lutego do czerwca).
Poniższe opisy ze względu na me lenistwo oraz jego profesjonalność, jest opisem przekopiowanym z www.forum.gery.pl

"...W nocy z 4 na 5 czerwca, 1-sz Kolumna Dochtorova zgodnie z planem Bennigsena, wyruszyła w kierunku na Wormditt [Orneta]. O 6:00 rano jej czołowe oddziały wyszły z gęstego lasu w okolicy Albrechtsdorf [Wojciechowo, 3 km. na południe od Wormditt, i w takiej samej odległości od mostu w Lomitten] i skierowały się ku Lomitten [około 6 km. na południowy-zachód od Wormditt, na lewym brzegu rzeki Passarge], przeganiając wysunięte na prawym brzegu Passarge francuskie placówki.
Tutejszy most był broniony przez fortyfikacje ziemne, z tą jednak różnicą, że wysunięte do przodu, na prawym brzegu rzeki umocnienia składały się z dwu redut połączonych parapetem. Kolejna reduta, najbardziej wysunięta do przodu, została usypana na lekkim wzniesieniu terenu. Od strony lewego brzegu, most był chroniony przez podobną redutę, również usypana na podobnym wzniesieniu gruntu. Po lewej stronie mostu, na prawym brzegu rzeki do fortyfikacji podchodził dosyć gesty las, w związku z czym, przyczółek mostowy został ufortyfikowany dodatkowo od tej strony przez zasiek ? "abattis".
Batalion 57 Ligne (Le Terrible) z brygady general de brigade Fetry wraz z 4 armatami, był pozostawiony jako załoga przyczółka mostowego i redut; inny batalion tego pułku trzymał las po lewej od fortyfikacji. Batalion 24 Légère był w lesie na drodze do Liebstadt [Miłakowo], na lewym brzegu Passarge. Kolejny batalion 24 Legere, pilnował rzekę od Sporthenen [Podągi] do Alken [Olkowo].
Reszta dywizji generała St. Cyr (IV Korpus Soult'a) biwakowała na płaskowyżu przed Liebstadt. Z stąd też zostały wysłane, 3 bataliony wraz z 2 armatami, jako wzmocnienie sił na przyczółku mostowym w Lomitten, gdy tylko rozpoczął się pojedynek artyleryjski .
Bitwa rozpoczęła się około 8:00 rano, natarciem Rosjan w trzech kolumnach na abattis i reduty. Podczas gdy część kawalerii Dochtorova przekroczyła rzekę w pobliżu Sporthenen [2 km. na północ od Lomitten], wydzielony oddział piechoty z artylerią zagroził przejściem rzeki niżej w Alken. W lesie po lewej stronie od przyczółka mostowego i przed redutami, rozgorzała zacięta walka.
Zasiek ? abattis, utracony w pierwszym, gwałtownym szturmie, został odzyskany przez Francuzów. Nieprzyjaciela, który zdołał przeprawić się przez rzekę w Sporthenen, 24 Legere w ataku na bagnety zdołał odrzucić ponownie na prawy brzeg Passarge. Przy okazji spalono prowizoryczny most, który w międzyczasie udało się Rosjanom wybudować.
Tymczasem abattis ponownie został zdobyty w kolejnym z ataków piechoty Dochtorova i Rosjanom prawie że udało się przejść most w Lomitten, kiedy pojawiło się wzmocnienie wysłane przez generała St. Cyr. Drugi batalion 57 Ligne jeszcze raz oczyścił z Rosjan las po lewej stronie przyczółka i przez ponad cztery godziny, skutecznie się broniąc, utrzymywał się za abattis.
W tym samym czasie batalion 46 Ligne, i batalion 24 Legere zdołały odrzucić nieprzyjaciela z przedmościa w Lomitten. Rosjanie jednak raz za razem usiłowali szturmem wziąć przyczółek mostowy. Francuzi nie ustępowali i w ten sposób walka toczyła się już od ośmiu godzin.
Dochtorov, podczas tych działań, maszerował z większą częścią swoich wojsk na Kalkstein [Kasztanowo] i Elditten [Eldyty], z zamiarem wsparcia ataku na lewą flankę Korpusu Neya. Wiadomość o tym dotarła do Marszałka Soult'a, który został poinformowany o kierunku ruchu wojsk Dochtorova przez generała St.Hillaire, stojącego ze swoją dywizją za mostem w Pithenen [Pityny]. Natychmiast zostały powzięte środki dla obrony przejścia rzeki Passarge w Pithenen, które również było bronione przez fortyfikacje ziemne.
Generał St.Cyr w Lomitten, miał ograniczyć swoją akcję do obrony przyczółka mostowego. Nawet wycofać się na lewy brzeg rzeki, gdyby okazało się, że jest mocno naciskany przez Rosjan.
St.Cyr ewakuował las po lewej stronie przyczółka i w końcu został zmuszany porzucić również reduty na prawym brzegu rzeki, które stały się niemożliwe do utrzymania z powodu zniszczeń dokonanych przez artylerię nieprzyjaciela. Ogień artylerii wzniecił dodatkowo pożary we wsi Lomitten, przez co ta spłonęła doszczętnie.
Pomimo jednak oddania przez Francuzów przyczółka mostowego na prawym brzegu, most w Lomitten, chroniony przez lewobrzeżną redutę, nadal pozostał niedostępny dla Rosjan. Około 20:00 wieczorem, walki w końcu wygasły i Rosjanie wycofali się na Albrechtsdorf [Wojciechowo].
Według francuskich relacji, St.Cyr stracił mniej więcej 1200 ludzi, Rosjanie zaś ok. 2800. Dochtorov nie odważył się ma wykonanie jakiejkolwiek próby przejścia rzeki Passarge w Pithenen [Pityny], znajdując to miejsce zbyt silnie bronione..."

Obecnie śladami po tej bitwie są znajdowane kule muszkietowe, armatnie oraz guziki i drobne monety z tamtego okresu na polach w okolicy Wojciechowa.

czy to miało coś wspólnego z walkami przy moście koło Spęd ?

Gość napisał: czy to miało coś wspólnego z walkami przy moście koło Spęd ?

Tak były to dwie akcje mające na celu zdobycie przyczółków i mostów nad środkową Pasłęką, w celu osłonięcia lewego skrzydła ofensywy rosyjskiej skierowanej na Dobre Miasto.
W Spędach pierwsze walki miały miejsce 4 czerwca.

Robert1 napisał:

Gość napisał: czy to miało coś wspólnego z walkami przy moście koło Spęd ?

Tak były to dwie akcje mające na celu zdobycie przyczółków i mostów nad środkową Pasłęką, w celu osłonięcia lewego skrzydła ofensywy rosyjskiej skierowanej na Dobre Miasto.
W Spędach pierwsze walki miały miejsce 4 czerwca.

Moja babcia kiedy jeszcze żyła w spędach chwaliła się że u nich napoleon walczył z ruskimi ciekawe skąd wiedziała

Jean Baptiste Bernadotte - dowódca i Korpusu i późniejszy Karol XIV Jan - król Szwecji i Norwegii, ledwo uszedł z życiem pod Spędami

Wiedziała zapewne od niemieckich mieszkańców którzy pozostali po wojnie, nie wszyscy uciekli lub zgineli .
Napoleona osobiście w Spędach nie było, najsłynniejszą osoba która zapisała się na kartach historii był marszałek Jean Baptiste Bernadotte późniejszy król Szwecji panujący jako Karol XIV Jan i norweski jako Karol III Jan.

Dostał chłopak tylko kuleczką lekko w głowę

po lewej stronie mostu na prawej stronie rzeki.............. mosty w swej płaszczyżnie są zazwyczaj prostokątami, natomiast strony rzek.....prawa lewa określa ruch wody w rzece. Opis wydarzeń w mej wyobrazni umiejscowił się w trójkącie Wapnik

---

Głodówka

---

Karkajny. Zastanawia mnie zasięg i widoczność dokonań artylerii. Opis tych zdarzeń dokonany z powierzchni wody niepłynącej (stojącej ) wskazałoby STOLNO jako sens.

Cytuje z książki Janusza Jasińskiego i Sławomira Skowronka " Wschodniopruskie Kampanie Napoleona "

5 lutego cesarz przekroczył Pasłękę - pod całkowicie dziś zapomnianą miejscowością "napoleońską" Dąbrówką ( Deppen ) - po prawej stronie rzeki. Właśnie w Dąbrówce otrzymał wiadomość o ruchach korpusu pruskiego generała L' Estocqa. Prusacy maszerowali z Morąga. Ponieważ most w Dąbrówce był obsadzony przez Francuzów przeszli Pasłękę pod Spędami.

Teraz nie wiem czy most w Dąbrówce to dzisiejszy most koło Spęd czy też był kiedyś most w Dąbrówce, może w tym miejscu gdzie potem zbudowano most kolejowy, a most koło Spęd to po prostu drugi most.


Z nocy z 5 na 6 lutego cesarz odpoczywał na plebani w Lubominie u księdza Piotra Masutha.

Którą drogą Napoleon przybył od Lubomina ?

ziutek napisał:
5 lutego cesarz przekroczył Pasłękę - pod całkowicie dziś zapomnianą miejscowością "napoleońską" Dąbrówką ( Deppen ) - po prawej stronie rzeki. Właśnie w Dąbrówce otrzymał wiadomość o ruchach korpusu pruskiego generała L' Estocqa. Prusacy maszerowali z Morąga. Ponieważ most w Dąbrówce był obsadzony przez Francuzów przeszli Pasłękę pod Spędami.

nie jestem pewien czy to chodzi o tą Dąbrówkę : na mapie z 1937 nasza Dąbrówka nosi nazwę kl. Damerau

Gość napisał:

ziutek napisał:
5 lutego cesarz przekroczył Pasłękę - pod całkowicie dziś zapomnianą miejscowością "napoleońską" Dąbrówką ( Deppen ) - po prawej stronie rzeki. Właśnie w Dąbrówce otrzymał wiadomość o ruchach korpusu pruskiego generała L' Estocqa. Prusacy maszerowali z Morąga. Ponieważ most w Dąbrówce był obsadzony przez Francuzów przeszli Pasłękę pod Spędami.

nie jestem pewien czy to chodzi o tą Dąbrówkę : na mapie z 1937 nasza Dąbrówka nosi nazwę kl. Damerau

Chodzi o Dąbrówkę w gminie Światki obecnie jest to wioska Kalisty/Dąbrówka

ziutek napisał: Z nocy z 5 na 6 lutego cesarz odpoczywał na plebani w Lubominie u księdza Piotra Masutha.

Którą drogą Napoleon przybył od Lubomina ?

Moja opinia na tak postawione pytanie brzmi : na pewno nie drogą powietrzną bo nie miał Concorde. Drogą żelazną też tam nie dotarł bo musiałby ją położyć. Drogą wodną być może przypłynął ( pokój zawarty w TYŁŻY)

ziutek napisał: Z nocy z 5 na 6 lutego cesarz odpoczywał na plebani w Lubominie u księdza Piotra Masutha.

Którą drogą Napoleon przybył od Lubomina ?

Przybył z Wilczkowa najprawdopodobniej poprzez Biała Wolę wówczas był to ważny szklak komunikacyjny

W Lubominie chodzą słuchy że podczas pobytu Napoleona spalono kościół nigdzie nie znalazłem potwierdzenia tego faktu więc to chyba tylko plotki

Gość napisał: W Lubominie chodzą słuchy że podczas pobytu Napoleona spalono kościół nigdzie nie znalazłem potwierdzenia tego faktu więc to chyba tylko plotki

Prawda.Na wschodniej ścianie wieży widać zarys pierwotnego dachu, krokwie były nieco wyżej niż obecnie.Podobno przechodzące oddziały zarządały okupu, kiedy mieszkańcy odmówili żołnierze podpalili kościół.