TEMAT:

Może warto podyskutować o walkach pod Ornetą szczególnie w jakich okolicznościach doszło do styczniowego opanowania Wormditt czy inaczej ujmując wyzwolenia Ornety?

Bezczelnością jest nazywanie wejścia sowietów do Ornety wyrażeniem wyzwolenie.

Tygrysek napisał: Mapy częściowo potwierdzają wersję łagodnego przejścia Wormditt w Ornetę. Definitywnie nie potwierdzają ogólnie przyjętej daty rzekomego wyzwolenie miasta przez sowietów 17 lutego. Brakuje dla jasności mapy z 15 lutego.

Niemieckie źródła twierdzą że miasto zostało oddane 11 lutego po zaciętych walkach ulicznych.


DRK-Gutachten:

"Um nicht völlig eingeschlos-sen zu werden, mußten die deutschen Einheiten vor dem überlegenen Gegner, der nach der Besetzung von Heilsberg nun auch von Norden angriff, in Richtung Wormditt ausweichen. Dabei kam es bei Siegfriedswalde erneut zu schweren Kämpfen. Wormditt mußte nach erbitterten Straßenkämpfen am 11. Februar ebenfalls aufgegeben werden.



"Die 23.ID wurde mit Teilen zur Unterstützung der 2.Armee in Westpreußen, während andere Teile die Abwehrfront der 3.Pz.Armee östl. Königsberg verstärkten. Der im Raum Löthen (Latkowo) - Rastenburg (Kętrzyn) verbliebene Rest der Div. setzte sich Anfang 02.45 im Rahmen der allgemeinen RÜckzugsbewegungen der 4.Armee zunächst auf die Linie Friedland (Prawdinsk) - Bartenstein (Bartoszyce) - Heilsberg (Lidzbark Warmińsk) ab, musste jedoch vor den unaufhaltsam vorstoßenden Russen zusammen mit den übrigen Truppen über die Alle (Łyna) weiter nach Westen auf Wormditt (Orneta), Mehlsack (Pieniężno) und Zinten (Kornewo) zurückweichen. Während dessen waren Einheiten der 2.Armee im Verlauf schwerer Kämpfe zwischen Bromberg (Bydgoszcz), Graudenz (Grudziądz) und Dirschau (Tczew) nach Pommern, der größte Teil jedoch zurück nach Ostpreußen abgedrängt worden. Südl. Braunsberg (Braniewo) kam es beiderseits der zugefrorenen Passarge ebenfalls zu harten Kämpfen. Wormditt musste am 11.02. geräumt werden, Mehlsack fiel 5 Tage später in sowj. Hand. Mit Unterstützung der Kriegsmarine, die mit ihren schweren Geschützen über die Nehrung und das Frische Haff hinweg in die Erdkämpfe eingriff, konnte der Raum und die Stadt Zinten bis zum 25.02. gehalten werden. Der Rest der Verteidiger schlug sich bis Ende des Monats auf Heiligenbeil (Mamonowo) durch."

"

real napisał: Niemieckie źródła twierdzą że miasto zostało oddane 11 lutego po zaciętych walkach ulicznych.

W znakomitej pozycji książkowej o Tygrysie na stronie 237 zamieszczona mapkę z datami utraty miast w prusach, Przy Wormditt widnieje 22.01 - 11.02.

real napisał: Niemieckie źródła twierdzą że miasto zostało oddane 11 lutego po zaciętych walkach ulicznych.

Walki pod Ornetą były zacięte lecz same miasto oddano 11 lutego bez walki. Niemcy twierdzą że 131. Infanterie-Division pod wodzą generała Wernera Schulze odparła wszystkie ataki sowietów pod Ornetą. Ale 11 lutego wojska niemieckie ewakuowały się z Ornety. Duże zapasy bomb lotniczych na lotnisku zostały wysadzone by nie wpaść w ręce wroga.

Der Kampf an der Passarge war sehr schwer. Der gewundene Flußlauf vergrößerte die Schwierigkeit der Verteidigung. Alle Flußschleifen konnten aus Mangel an Kräften nicht besetzt werden. Der Baumbestand dort erleichterte den Russen das Herankommen. Nachts schlichen zuerst nur einzelne über die zugefrorene Passarge, nisteten sich ein, weitere Kräfte folgten und verstärkten den kleinen Brückenkopf. Unsere abgekämpften Grenadiere sahen sich dann plötzlich am Morgen auf dem eigenen Ufer den Sowjets gegenüber. Im Gegenstoß mußte dann der Gegner geworfen werden. Und diese Gegenstöße führte die überanstrengte Infanterie aus, die Tag und Nacht bei bitterer Kälte im Freien und in flachen Schützenmulden ohne Graben, ohne Unterstand, ohne Möglichkeit sich aufzuwärmen, lag. Ein harter und aufreibender Kampf gegen die Witterung und den Feind mit seinen vielen Panzern! Tagelang dauerte dieses Ringen an der Passarge, an dem die 10. Radfahr-Jäger-Brigade (Oberstleutnant Briegleb), die 28. Jäger- (General König) und die 170. Infanterie-Division (General Haß) beteiligt waren. Wormditt bildete tagelang den hartumkämpften Eckpfeiler der Stellung. Hier schlug sich die 131. Infanterie-Division unter General Schulze hervorragend und wehrte alle Angriffe der Russen ab. Die Kampftätigkeit flaute hier für ein paar Tage ab. Die Verluste des Gegners waren wohl zu groß gewesen. Am 11. Februar räumte die deutsche Truppe auf Befehl die Stadt. Die Bevölkerung wohnte noch dort, sie wollte ihre Heimat nicht verlassen. Nur mit Mühe gelang es der Truppe, sie zur Flucht zu bewegen. Leider blieben in der Stadt eine Menge Kohlen und Waggons zurück. Das Wegschaffen gehörte zu den Aufgaben der Partei, und Gauleiter Koch wachte eifersüchtig darüber, daß die Wehrmacht nicht in seine Kompetenzen eingriff. So erbeuteten die Russen alles. Auch eine Menge Fliegerbomben lagerten dort auf dem Flugplatz. Jetzt mußte das Heer sie beschleunigt sprengen, um sie nicht den Russen in die Hände fallen zu lassen. Vor einigen Tagen hätte sie das VI. Korps sehr gern zum Sprengen von Brücken gehabt, konnte sie aber nicht bekommen.

Wojska niemieckie opuściły Ornetę 12 lutego co nie znaczy że rosjanie tego dnia wkroczyli do miasta.

Polecenie ewakuacji Ornety zostało wydane telefonicznie już 24 stycznia. Tak wspomina to wydarzenie Burmistrz Wormditt Hermann Werne

“Der Räumungsbefehl für die Stadt Wormditt wurde 24.01.1945 in den Abendstunden telefonisch seitens der Kreisleitung Braunsberg durchgegeben, nachdem ich mich schon etliche Tage um diesen vergeblich bemüht hatte. Nachdem die stadt Wormditt – so gut es in der zur Verfügung stehenden überaus kurzen Frist ging – in personeller Hinsicht geräumt war – an eine wirtschaftliche Räumumg war gar nicht zu denken – fuhr ich auf Weisung des stellvertretenden Landrats, des Regierungspräsidenten von aprill 1943 seit dem 1 Mai 1943 ebenfalls zu verwalten hatte, tätig zu warden.”

Cytat z wikipedi

W nocy z 26 na 27 stycznia rozpoczął się kontratak niemiecki, którego celem było przebicie się odciętych sił 4 Armii w kierunku Malborka. Natarcie wyszło z rejonu na zachód od Lidzbarka Warmińskiego i pomimo początkowych sukcesów (m.in. odbicia Ornety) załamało się po osiągnięciu Pasłęka i Młynar. Ściągnięte posiłki radzieckie ustabilizowały front, a następnie odepchnęły Niemców na linię Orneta – Braniewo, podczas gdy 3 Front Białoruski, kontynuując ofensywę, dotarł do wybrzeża Zalewu Wiślanego na południe od Królewca, tym samym zamykając pod koniec stycznia w kotle Braniewo – Orneta – Dobre Miasto – Bisztynek – Sępopol – Frydląd – Pokarmin główne siły 4 Armii (w sumie około 20 dywizji).

Kolejna informacja o odbiciu Ornety w czasie niemieckiej kontrofensywy

Генерал 3 армии Александр Васильевич Горбатов napisał że "Walki o Ornetę rozpoczęły się 14 lutego i trwały całą dobę. Dnia 15 lutego Ornetę wyzwoliły jednostki radzieckie 3 armii"

Stan walk na dzień 6 lutego 1945.

Der 6 Februar 1945
stand im Zeichen schwerer Abwehrkämpfe besonders im Raum westlich, südwestlich ünd ostwärts von Wormditt. Die zusammengefaßten Angriffe der russischen Verbände zur Erzwingung des Durchbruchs auf Wormditt konnten abgewiesen werden. In dem tiefen Einbruchsraum ostwärts Wormditt (Forst Meile/Schönheide) von 12 km Breite und 6 km Tiefe griff der Russe bei neblig-trübem Wetter und Temperaturen um null Grad mit 5 Schützendivisionen an. lm Abschnitt des VII. Korps herrschten während der Nacht starkes Artillerie- und Salvenge- schützfeuer sowie Feindbewegungen. Nachdem die Höhe 130 (3 km westlich Arnsdorf) verlorengegangen war, erfolgte ab 3. 45 Uhr ein russischer Angriff auf den Punkt 76 (1 km nördlich Open). Sowjetische Einheiten stießen aus dem Passarge-Brückenkopf bis südlich Basien und Tüngen vor, konnten aber von der 14 Infanterie-Division unter Vernichtung von 6 Panzern zurückgeworfen warden. Die 131 Infanterie-Division wies 4 Angriffe nördlich Sportehnen und 2 Angriffe auf Albrechtsdorf sowie Vorstöße zwischen der Straße und Eisenbahn nordwestlich Arnsdorf zurück. Nach den erfolglos geführten Angriffen stellte der Russe seine bei den 14 und 131 I.D. versuchten Durchbrüche um 15 Uhr ein. Zwischen der Südostecke, dem Forst Meile und der Drewenzbrücke nördlich des Schillingsgutes gelang es der 18 PzGrenDivision unter Einsatz von Alarmeinheiten, des Bau-Pionier-Bataillons 134 und des herangeführten Korps-Füsilier-Regiments »Groß-Deutschland«, eine Abwehrfront aufzubauen. Die Division wehrte in dieser Linie den ganzen Tag andauernde Angriffe von 4 sowjetischen Schützendivisionen ab und warf am Abend in Open eingedrungene russische Kräfte zurück. Mit einem Bataillon des Korps-Füsilier-Regiments »Groß-Deutschland« viermal wiederholte eigene Angriffe auf die Drewenzbrücke nördlich des Schillingsgutes scheiterten. Gegen 18.30 Uhr wurde die Brücke durch einen weiteren Angriff genommen. Beim XX Korps wurden während der Nacht bis auf kleinere Erkundungsvorstöße keine Kampfhandlungen festgestellt. Im Nordteil von Friedrichsheide erfolgten starke russische Panzerbereitstellungen. Unter laufender Nachführung von Kräften in den Stadtwald Meile versuchte der Angreifer, aus dem gestern erzielten Einbruchsraum weiter nach Norden vorzudringen. Den ganzen Tag über griffen Teile von 5 sowjetischen Divisionen aus dem Einbruchsraum der 24 Panzer-Division an. In äußerst harten und wechselvollen Kämpfen konnte das Vorgehen russischer Verbände nach Norden unter Einsatz letzter Reserven in der Linie Königsmühle (an der Drewenz) - Nordrand Kaschaunen - Nordrand Bürgerwalde- Südrand Bogen- Spitzberg- Bewernickshöfehen aufgefangen warden. Bürgerwalde und Kaschaunen waren in russische Hand gefallen. Das Panzer- Grenadier- Regiment 26 (Major Höhne), das den ganzen Tag in der Bunkerlinie des <Heilsberger Dreiecks> zwischen Kaschaunen und Friedrichsheide gekämpft hatte, wurde eingeschlossen und leistete noch am Abend ungebrochenen Widerstand. Zur Verstärkung der Abriegelungsfront nördlich Kaschaunen- Bürgerwalde wurde die <Kampfgruppe von Einem>, bisher an verschiedenen Brennpunkten eingesetzt, dem XX Korps unterstellt und nach Frauendorf zugeführt.

Sowieci zdobyli Bürgerwalde i Kaszuny

ewa napisał: Генерал 3 армии Александр Васильевич Горбатов napisał że "Walki o Ornetę rozpoczęły się 14 lutego i trwały całą dobę. Dnia 15 lutego Ornetę wyzwoliły jednostki radzieckie 3 armii"

możliwe że tak wyglądało to tylko w propagandowych komunikatach. Cały czas nurtuje mnie sprawa styczniowego zdobycia Wormditt przez czerwonoarmistów.

Tygrysek napisał: . Cały czas nurtuje mnie sprawa styczniowego zdobycia Wormditt przez czerwonoarmistów.

Podobnie jest w przypadku Bażyn - Basien. Front przechodził tu dwukrotnie. Pierwszych czerwonoramistów widziano we wsi 25/26 stycznia. Weszli od strony Pasłęki. Natomiast dopiero rankiem 9 lutego wieś została na stałe zajęta przez wojska radzieckie.
Więc bardzo prawdopodobne jest że do Ornety podeszli także 25/26 stycznia i następnie w trakcie niemieckiej kontrofensywy Hoßbacha zostali wyparci. Niemcy wyprali sowietów z folwarcznego lasu na południe od Bażyn dopiero 28 stycznia. Po załamaniu ofensywy i jejs zatrzymaniu przez Hitlera Niemcy ponownie zaczęli się cofać. Na początku lutego (5-8)wokół Bażyn toczyły się zacięte boje o przeprawy na Pasłęce. Chodzi o okolice Sportyn, Olkowa, Spęd, Osetnika oraz mostu kolejowego pod Dąbrówką.

Niemcy którzy zostali po wkroczeniu rosjan opowiadali o walkach pod koniec stycznia w okolicy Elbląskiej.

ВОРМДТТ 10-18 февраля 1945 года

Сводка Совинформбюро за 17 февраля 1945 года
"Войска 3-го Белорусского фронта продолжали наступление. Ожесточённые бои произошли близ города Вормдитт — сильно укреплённого пункта обороны противника. Немцы построили здесь большое количество дотов и дзотов, окопов и бетонированными огневыми площадками и отрыли противотанковые рвы. Сковывая противника фронтальными атаками, наши войска в то же время совершили обходный манёвр с востока и юга. Вскоре вражеская группировка, обороняющая вормдитский укреплённый район, была зажата в клещи. В результате мощного артиллерийского обстрела и ударов танков и пехоты немецкая оборона была дезорганизована. Советские части прорвали долговременные укрепления противника и штурмом овладели городом Вормдитт — узлом железных и шоссейных дорог. Одно наше соединение захватило в этом районе около 50 железобетонных дотов."

Podsumowanie Sowieckiego Biura Informacyjnego na dzień 17 lutego 1945 r.
„Żołnierze 3. Frontu Białoruskiego kontynuowały ofensywę. Zacięte bitwy toczyły się w pobliżu miasta Wormditt, silnie ufortyfikowanego punktu obrony wroga. Niemcy zbudowali dużą liczbę bunkrów i bunkrów, okopów i betonowych platform ogniowych oraz wykopali przeciwpancerne rowy. w tym samym czasie wykonali manewr okrężny od wschodu i południa. Wkrótce wrogie zgrupowanie broniące obszaru umocnionego Wormdit zostało oszpecone. W wyniku potężnego ostrzału artyleryjskiego oraz ataków czołgów i piechoty niemiecka obrona uległa dezorganizacji Jednostki sowieckie przedarły się przez wieloletnie fortyfikacje wroga i szturmowały miasto Wormditt, które jest węzłem kolejowym i autostradowym. Jedna z naszych formacji zdobyła na tym terenie około 50 żelbetowych bunkrów.