Nie znam odpowiedzi w temacie lokacji lotniskowego radaru. Możliwe że początkowo radary nie miały stałych stanowisk. Natomiast historia 602 RLP - 602 Radiolokacyjny Posterunek warta jest bliższego zainteresowania. Trzeba będzie pogrzebać
W Drwęcznie na początku stały radary produkcji rosyjskiej typu P-10. Kopiowane były na żywca z urządzeń niemieckich i alianckich. ZSRR dostał w ramach pomocy 2 tyś urządzeń radiolokacyjnych. Seria w którą wyposażono jednostkę 602 RLP oparta została na brytyjskiej stacji No 4 Mk III produkowanej w Kanadzie. Były to radary oznaczone jako P-8, P-10 i P-20 Перископ oraz wysokościomierz PRW-10
Zacytuje płk rez. dr inż. HENRYKA CZYŻYKA
Wraz z powstaniem dywizji w 1953 r. został sformowany w Malborku i podporządkowany 9 DLM węzeł radiotechniczny. W drugiej połowie 1952 r. sformowano w Malborku 11 samodzielną kompanię radarową. Podlegały jej posterunki radiotechniczne na lotniskach w Malborku, Krakowie i Słupsku. Ich zadaniem byto naprowadzanie lotnictwa myśliwskiego. We wrześniu 1953 r. na bazie 6 i 11 kompanii radarowej utworzono 1 samodzielny batalion radiotechniczny podległy bezpośrednio dowódcy Wojsk Lotniczych i rozmieszczony w Warszawie. W 1956 r. dokonano zmian w strukturze pułków lotniczych, natomiast przy sztabach dywizji sformowano kompanie radiotechniczne, co usprawniało kierowanie lotami.
Zarządzeniem szefa Sztabu Generalnego WP nr 0304.0rg. z 28 grudnia 1955 r. w marcu 1956 r. przy sztabie 9 DLM utworzono, na bazie węzła radiotechnicznego, 13 kompanię radiotechniczną, której zadaniem byto zabezpieczenie dywizji w informacje o sytuacji powietrznej w rejonie jej działań bojowych lub w rejonie stacjonowania. 13 kompanii radiotechnicznej podlegały 603 radiolokacyjny posterunek (RLP) z Malborka i 602 RLP z Drwęczna koło Ornety.
13 kompania radiotechniczna według stanu na 27 października 1958 r., miała w składzie dwa rozwinięte RLP w Malborku i w Ornecie o łącznej liczbie 3 stacji radiolokacyjnych. Stan etatowy kompanii to 23 oficerów, 70 podoficerów, 83 szeregowców. Do pełnego stanu brakowało jednak 10 oficerów, 62 podoficerów i 18 szeregowców. Dowódcą 13 krt w tym czasie był por. Marian Wójcik, wyznaczony na to stanowisko 13 marca 1956 r.
602 RLP był przeznaczony do zabezpieczenia lotów 29 plm, natomiast 603 RLP zabezpieczał loty 9 DLM i 41 plm. Na wyposażeniu radiolokacyjnych posterunków były stacje radiolokacyjne typu P-8, P-10, P-20. W tym czasie rozbudowano posterunki radiotechniczne, tzn. budowano nasypy pod stacje radiolokacyjne. Wprowadzenie stacji radiolokacyjnych na nasypy dawało lepsze możliwości wykrycia obiektów powietrznych. Już wtedy zaczęto wyposażać stacje w systemy rozpoznania: „swój - obcy”.
Na zdjęciach radar P-10, takie urządzenie było używane w Ornecie na dzień .01.01.1961. Malbork w tym czasie posiadał P-20 i P-8
Natomiast na dzień 01.01.1967 Orneta posiadała oprócz P-10 także maszyny P-35, możliwe że licencyjne P-35M produkowane w kraju oraz radiolinię RL-30
Operatorem był między innymi ppłk. Feliks Schmelter, technik stacji P-35m
Odległościomierz - stacja P-35 Projekt był kontynuacją wcześniejszych stacji P-25 i P-30, jednak przewyższał je parametrami energetycznymi oraz lepszą charakterystyką pokrycia